W Nadleśnictwie Strzałowo odkryto rzadkie rośliny
Najrzadszy z nich to czyściec prosty - gatunek charakterystyczny dla muraw kserotermicznych z dużą ilością wapna w glebie. Prawdopodobnie jest to pierwsze powojenne stwierdzenie na Warmii i Mazurach. Na terenie nadleśnictwa rośnie na skraju lasu i pastwisk na którym pasą się krowy. W podobnych warunkach siedliskowych rośnie dąbrówka kosmata i przetacznik pagórkowy. Gatunki te stwierdzono również na skarpach dróg leśnych, gminnych i powiatowych, a dodatkowo dąbrówkę kosmatą stwierdzono w odtwarzanej świetlistej dąbrowie.
Dzwonek boloński w Polsce stwierdzony na około 100 stanowiskach, a w Polsce północnej jest bardzo rzadki. Na terenie Strzałowo stwierdzony na 3 stanowiskach i we wszystkich przepadkach rósł na przydrożach i skarpach dróg przebiegających przez tereny leśne. Podobnie jak dąbrówka kosmata i przetacznik pagórkowy jest to gatunek charakterystyczny dla muraw kserotermicznych zasobnych w węglan wapna.
Pozostałe dwa gatunki buławnik czerwony ( storczyk zamieszczony w Czerwonej Księdze Roślin) i miodownik melisowaty w przeciwieństwie do gatunków wymienionych wcześniej lubią miejsca trochę zacienione ale nie całkiem cieniste. Buławnika czerwonego znaleziono na zacienionym skraju lasy mieszanego sosnowo dębowego i łąki wilgotnej a miodownika melisowatego na skaju drogi leśnej również w lesie sosnowo-dębowym.
Należy przy tym podkreślić, że wszystkie stanowiska opisywanych roślin odkryto na siedliskach przekształconych przez człowieka. Szczególnie znamienny jest fakt ich występowania wzdłuż dróg i skrajów lasu z łąkami. Współcześnie te siedliska mimo antropogenicznego charakteru cechuje najbogatsza różnorodność gatunkowa dlatego warto je penetrować. Podkreślić należy również, że na terenach występowania opisywanych gatunków od co najmniej 200-300 lat prowadzona jest gospodarka leśna i rolna. Nasuwa się zatem pytanie czy gospodarka ta miała i ma negatywny wpływ, czy jest obojętna, czy może jednak wpływa korzystnie na zachowanie różnorodność gatunkowej?
Warto przy tym zwrócić uwagę na problem określenia statutu rzadkości. W czerwonych księgach i listach często określenie bardzo rzadki, skrajnie zagrożony, czy wymarły wydaje się, że jest nadużywane albo stosowane na wyrost. W Polsce niestety aktualny stan wiedzy o gatunkach rzadkich jest ciągle bardzo słaby. Naukowców-terenowców, czyli tzw. łazików jest bardzo mało a wiedza o rozmieszczeniu rzadkich gatunków pochodzi w dużej mierze od pasjonatów-amatorów. Dodatkowo brak centralnych czy regionalnych baz danych jest bardzo istotnym utrudnieniem w prawidłowym określeniu stanu zachowania gatunku oraz jego trendów populacyjnych.
źródło: olsztyn.lasy.gov.pl
echodnia.eu Świętokrzyskie tulipany
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?